روزها روزهای شلوغی ست ، لوازم التحریری ها پر از دختر و پسرهایی ست که بر سر مدل جامدادی یا رنگ مدادتراش ها مغازه ها را شلوغ کرده اند.

 

بچه هایی که سکوت سه ماهه ی مدرسه ها را میشکنند و دوباره فضای مدرسه ها را به تسخیر در می آورند.

 

بچه هایی که گچ تنها سلاح کلاسشان و تخته پاک کن ناموس کلاس است که حتی برای لحظه ای به کلاس بغلی قرض نمیدهند.

 

بچه هایی که گرچه با بچه های کلاس بغلی دوست و رفیق هستند ولی تعصبشان نسبت به کلاس رفاقتی سرش نمیشود.

 

بچه هایی که گویی از همان ابتدا با هم یک دل میشوند که در مقابل بعضی مــــــعـــلـــــــــــم ها جبهه بگیرند و نسبت به بعضی دیگر احساسی نداشته باشند.

 

بچه هایی که نسبت به حرف های مــــــــعـــــــــــلــــــــم عکس العمل معکوس نشان میدهند و وقت امتحان مشارکتی حل میکنند و وقت کار گروهی هر کس میخواهد خودش اول حل کند.

 

بچه هایی که تا بچه دانش آموز هستند دلشان هوای فارغ التحصیلی میکند و وقت رهایی از مدرسه دلشان حتی برای گچ ریزه های پای تخته سیاه نیز تنگ میشود...