برای یکبار هم که شده تو به حرف هایم گوش کن.

 برای یک بار هم که شده گوش کن که سکوتم نشانه چیست؟.

گوش کن که بغض فرو مانده در گلویم به خاطر کیست؟.

 گوش کن که در سکوتم چگونه شکایت هایم را فریاد میزنم.

رنگ مطلق زندگیم را تو سیاه رنگ زدی ،

شکل زندگیم را تو بی شکل کشیدی .

تو طلوع های تنها خورشید زندگیم را برایم همیشه از مغرب کشیدی.ت

و همیشه ستاره ها را بی فروغ برایم تعبیر کردی.

حتی با آمدنت هم دیگر صدایم را نمیشنوی ،دیگر حتی آب رنگ زندیگم را نمیتوانی هفت رنگ کنی .
دیگر
نمیشود شکل زندگیم را با طلوعهای عاشقانه و چشمک های مکرر آشنا کنی،
نــــــــــــه
دیگر بازگشتــــــــــــــت هــــــــــم بــــــــــــــــرایم تفاوتی ندارد ...